تهاجم یا غفلت فرهنگی؛ مساله این است!

اکنون بر دست و پای برخی از جوانان که همگی فرزندان ایران هستند، آثار تتو، با معانی گنگ و مبهم نقش بسته است. مدل لباس‌ها، مو و آرایش بسیاری از آنان، حکایت از سرگردانی در انتخاب الگو و مد دارد. انتخابی که نادانسته، آنان را به سوی راهی سوق می‌دهد که روز به روز از تعلق به خانواده و میهن دور می‌سازد.

به گزارش پایگاه خبری صنعت مد (معرف منتخبین و معتمدین فعال مد ایران)، اینکه سال‌هاست کشورمان مورد تهاجم فرهنگی قرار گرفته، در آن تردیدی نیست؛ اما این سوال نیز مطرح است که با وجود دارا بودن این حجم از سرمایه فرهنگی، چرا تهاجم‌ها کارساز بوده‌اند و نقش نهادها و سازمان‌های مسئول در این زمینه چه بوده است؟ آیا غفلتی صورت گرفته یا تهاجم‌کارساز و سنگین بوده‌ است؟

زمانی که از تهاجم سخن به میان می‌آید، در مرحله نخست این مساله به ذهن خطور می‌کند که جنگ و رقابتی در کار است و گروهی تلاش بر تسلط بر منافع گروهی دیگر را دارند.

اینکه در این منافع موضوعات اقتصادی و فرهنگی نیز دخیل هستند، بر همگان روشن است؛ اما اینکه چرا در قبال این هجمه بزرگ، اطلاع رسانی محدود انجام می‌شود، مشخص نیست.

هم‌اکنون، آنچه به عنوان رسانه مد و پوشش وجود دارد، اغلب سایت فروشگاه یا وبلاگ‌های شخصی هستند که هر یک در تلاش‌اند تا متون ترجمه شده خود را در معرض عموم قرار داده یا کالای خود را به فروش برسانند.

غفلت فرهنگی صورت پذیرفته آنقدر مشهود است که بر کسی پوشیده نیست.

به‌راستی، مدل لباس‌ها، مو و آرایش بسیاری از جوانان، حکایت از سرگردانی آنها در انتخاب الگو و مد دارد. انتخابی که نادانسته، آنان را به سوی راهی سوق می‌دهد که روز به روز از تعلق به خانواده و میهن دور خواهند شد.

هزینه این میزان از گسستگی فرهنگی جوانان قابل ارزیابی نیست.

شاید وقت آن رسیده است که علاوه بر سنگرسازی نسبت به این تهاجم فرهنگی که گاه از آن به غلبه فرهنگی نیز یاد می‌شود، تلاش شود تا با حمایت از فعالان رسانه‌ای حوزه مد و پوشش، شرایط برای ترویج فرهنگ بومی و غنی اما مدرن ایرانی بیش از پیش فراهم شود. موضوعی که تاکنون در مورد آن غفلت صورت گرفته است.