ضرورت برخورد با قاچاقچیان پوشاک به‌عنوان زمینه‌سازان تهاجم فرهنگی/ قاچاقچیان پوشاک را به پلیس معرفی کنید
سال‌هاست که مسئولان از پدیده مذموم قاچاق پوشاک و متعاقب آن، تهاجم فرهنگی و لطمه جبران ناپذیر به فرهنگ عمومی، پوشش و سبک زندگی و در نهایت تولید داخل خبر می‌دهند؛ اما با وجود این، همچنان قاچاق پوشاک به کشور انجام می‌شود و شاهد عرضه آن‌ها در برخی از فروشگاه‌های پوشاک سطح شهر هستیم.
مسئولان این وضع نابسامان چه کسانی هستند و برای مقابله با این پدیده شوم، چه کاری می‌توان انجام داد؟ و از همه مهمتر اینکه، چرا مردم باید تاوان این سوداگران را بپردازند و مسئولیت شهروندان در مبارزه با قاچاق چیست؟
در این گزارش تلاش شده است تا به بخشی از این سوالات پاسخ داده شود.
به گزارش پایگاه خبری صنعت مد (معرف منتبخبین و معتمدین فعال مد ایران)، حکایتی نقل به مضمون است :
دو دوست در کنار رودخانه قدم می‌زدند. ناگهان غریقی را در آب می‌بینند. دو دوست خود را به آب می‌زنند. هنوز اولی را نجات نداده که دومی و سومی و چهارمی و … از راه می‌رسند. همچنان که غریقی از پشت غریقی دیگر از راه می‌رسید، ناگهان یکی از دو دوست از رودخانه خارج شده و سراسیمه و به سرعت از آنجا دور می‌شود.
ساعاتی نمی‌گذرد که دیگر غریقی در رودخانه نبوده و آرامش به رودخانه باز می‌گردد.
دوستی که رفته بود، بر می‌گردد و مورد سوال و شماتت دوست اول قرار می‌گیرد که چرا در چنین شرایطی او را دست تنها گذاشته و کمکی جهت نجات غریقان انجام نداده است.
آن دوستی که رفته بود، در پاسخ می‌گوید: زمانی که دیدم پیاپی غریقی از راه می‌رسد، به این فکر افتادم که بروم و ببینم که بالای رودخانه چه خبر است…. و زمانی که بالای رودخانه رسیدم، دیدم مردی ملعون بر روی پل ایستاده و هر فردی را که می‌خواست از پل بگذرد، در رودخانه واژگون می‌کرد… با دیدن او، بلافاصله موضوع را به حاکم گزارش دادم و ماموران حاکم نیز او را دستگیر کردن. بعد از آن بود که دیگر فردی در رودخانه نیفتد و به همین جهت آرامشی بر رودخانه حکفرما شد که اکنون شاهد آن هستی!
در حال حاضر نیز به نظر می‌رسد، راه و چاره برای ایجاد آرامش در صنعت مد و بازار پوشاک کشور، رفتن به سر منشا و شناسایی و برخورد با قاچاقچیان پوشاک باشد.
بی‌تردید مسببان و زمینه‌سازان تهاجم فرهنگی نیز همین قاچاقچیان پوشاک هستند.
قاچاق پوشاک صرفنظر از منفعت مالی و احتمالا موقعیت اجتماعی که برای شخص و خانواده این قاچاقچیان دارد، زخم‌های کاری‌اند که بر پیکره اقتصاد و فرهنگ پوشاک زده می‌شود، ضرباتی که برای آن‌ها منفعت اما برای جامعه بزرگ ایران، فقر، فجور، بزه و بیکاری و نابودی کسب و کار را به همراه دارد.
کافی است به اخبار رسانه‌های جمعی طی مدت اخیر نگاهی انداخته شود.
سرهنگ کارآگاه مهدی افشاری، رئیس پلیس امنیت اقتصادی تهران چندی پیش اظهار کرد که با انجام اقدامات فنی و پلیسی مأموران این پلیس موفق به کشف محل دپوی پوشاک کالای قاچاق در محدوده بازار بزرگ تهران شدند.
وی تاکید کرده بود که در پی اقدامات اطلاعاتی مشخص شد محل مذکور یک مجتمع تجاری است که مالک کالا مقادیری پوشاک قاچاق به وسیله خودروهای شوتی به محدوده بازار تهران منتقل کرده است و سپس با استفاده از کارگرهای چرخی کالای‌های تخلیه شده رو به مجتمع تجاری برای عرضه انتقال می‌دهد.
این مقام انتظامی به خبرگزاری مهر گفته بود که پس از هماهنگی‌های قضائی از محل مذکور بازدید و تعداد ۷ هزار و ۱۶۵ عدد پوشاک خارجی زنانه کشف و به همراه متهم به مقر پلیس انتقال یافت.
وی با بیان اینکه کارشناسان ارزش ریالی اموال کشف شده را بیش از ۲۰ میلیارد ریال اعلام کرده‌اند، اضافه کرد که با تکمیل تحقیقات پلیسی متهم برای سیر مراحل قانونی در اختیار مرجع قضائی قرار گرفت.
رئیس پلیس امنیت اقتصادی تهران با بیان اینکه تمامی کالاهای کشف شده تحویل سازمان جمع‌آوری و فروش اموال تملیکی استان تهران شدند، از شهروندان درخواست کرده است تا در صورت مشاهده هرگونه قاچاق و یا احتکار کالا با این پلیس به شماره‌های ۰۲۱۶۶۷۴۷۳۴۳ و یا ۰۹۹۹۹۸۷۱۳۹۲ تماس بگیرند.
همچنین در آذرماه، برخی از تولیدکنندگان پوشاک با ارسال نامه‌ای به دفتر مقام معظم رهبری نسبت به عملکرد نهادهای متولی مبارزه با قاچاق انتقاد کرده و نسبت به آمار قاچاق ارائه شده توسط نهادهای رسمی اعتراض کردند.
بنا بر نظر بسیاری از فعالان صنعت پوشاک، مبارزه با قاچاق پوشاک «تقلبی» و «قاچاق» نه از طریق نظارت بر مرزهای کشور، بلکه افزایش بازرسی‌های در سطح بازار امکان‌پذیر است.
پیش‌ازاین، مجید نامی، عضو هیئت‌مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک نیز در گفت‌وگو با مهر با بیان اینکه واردات پوشاک ممنوع است، گفته بود که طبق آماری که وزارت صمت ارائه داده کل بازار پوشاک نزدیک به ۹ میلیارد دلار است که ۵.۵ میلیارد دلار تولید داخل و ۳.۵ میلیارد دلار به‌صورت قاچاق و غیرقانونی وارد کشور می‌شود.
وی تصریح کرده بود که باتوجه به اینکه مقابله با قاچاق پوشاک رها شده است، دیگر کسی اهمیتی به این بخش نمی‌دهد، روزبه‌روز هم حجم قاچاق بیشتر می‌شود و از راه‌های مختلفی پوشاک قاچاق همچون پوشاک استوک وارد کشور می‌شود.
بنا بر اعلام این مقام صنفی، ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز در طی سال‌های ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۸ در یک طرح جامع با عرضه‌کنندگان برندهای محرز قاچاق مقابله کرد اما چند سال است که این حوزه رها شده و دیگر کسی اهمیتی به این بخش نمی‌دهد.
اخیرا نیز در میزگردی در صدا و سیما، با حضور محسن گرجی، مدیرکل دفتر صنایع پوشاک وزارت صمت و حمیدرضا دهقانی نیا، سخنگوی ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز بر موضوع برخورد جدی با پدیده قاچاق پوشاک در کشور تاکید شد.
محسن گرجی، مدیرکل دفتر صنایع پوشاک وزارت صمت با اشاره به آغاز اجرای طرح شناسه دار شدن پوشاک از اول دی عنوان کرد که این طرح با هدف جلوگیری از عرضه پوشاک قاچاق ابتدا از فروشگاه‌های زنجیره‌ای آغاز شده و به مرور در ماه‌های بعد شامل باقی فروشگاه‌ها نیز می‌شود.
حمیدرضا دهقانی نیا، سخنگوی ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز نیز با بیان اینکه زیرساخت‌های اجرای طرح اجرا می‌شود، خاطرنشان کرد که از سال‌های قبل فراهم شده یعنی اگر یک مروری روی طرح جامع مبارزه با پوشاک قاچاق شود، مشخص خواهد شد که در این طرح جامع از ۹۵، ۹۶، ۹۷ یک مسیری طی شده است و زیرساخت‌های فنی ایجاد شده و مستندات بالادستی تکمیل و تقویت شده و نکته جالبش این است از ۳۰ مهر ۱۳۹۷ عرضه‌ی پوشاک بدون شناسه ممنوع بوده و حالا دولت سیزدهم واقعاً عزم جدی‌ای دارد که این کار را محقق کند.
مبارزه با قاچاق کار سخت و پیچیده‌ای است. زیرا بدون تردید، حمایت‌هایی از آنان صورت می‌پذیرد، در غیر این صورت، چگونه یک قاچاقچی می‌تواند این حجم از کالای قاچاق را طی سالیان طولانی وارد کشور کند و به سرمایه آنچنانی نیز برسد و در عین حال صدایی هم از کسی در نیاید.
از آن رو که دستاورد قاچاق پوشاک، علاوه بر مضرات اقتصادی که باعث اختلال در زندگی خانوادگی فعالان و تولیدکنندگان داخل می‌شود، در بحث فرهنگی نیز باعث ترویج مد وارداتی بی‌کیفیت و اجناس آلوده به کشور می‌شود، موضوعی که امروزه باعث تشدید قوانین حجاب و عفاف و افزایش هزینه‌های جریمه و برخورد قهری و نظامی و ناامنی شده است.
شاید وقت آن رسیده باشد که اکنون، بیش از گذشته، به موضوع قاچاق و قاچاقچیان پرداخته شود، چرا که هزینه سوداگری آن‌ها را نه خودشان، بلکه ملت آن هم به بهای سنگین می‌پردازند.
بهایی که بی‌پایان است و لازم است تا به سرمنشا آن رفت و با بانیان و زمینه سازان قاچاق برخورد کرد و برای این‌کار نیاز به دعوت از شهروندان، جهت همکاری با پلیس امنیت و معرفی این افراد در بزنگاه مناسب به قانون است.
قطعا که برای تحقق چنین اهداف بزرگی، نیاز به حضور رسانه‌های تخصصی جهت ایجاد گفتمان‌سازی و فرهنگ‌سازی است.
آیا این نوشته برایتان مفید بود؟
